Verdun - bitwą Polaków?

Szanowni Państwo.

Wczoraj, 21 lutego przypadła 103 rocznica rozpoczęcia tzw. "bitwy pod Verdun". Wydarzenia, chyba większości osób znanego, chociażby ze szkolnych podręczników. Jednak to o czym zapominamy lub po prostu nie wiemy, to fakt, że w toku jej prowadzenia brało udział tysiące Polaków. Wymownym tego dowodem są liczne polskie nazwiska, wyryte na krzyżach cmentarnych wokół Verdun. Niektórzy mogą w tym miejscu podważyć sensowność przytaczania zarówno ich pamięci, jak i samego uczestnictwa, bo przecież walczyli w szeregach armii niemieckiej. Abstrahując od rzeczywistości politycznej tamtych czasów, a skupiając się tylko na człowieku mamy przed oczami obraz "szarego" Ślązaka, Wielkopolana, lub Mazura, wyrwanego z rodzinnej ostoi, żony, dzieci, rodziców i rzuconego na pożarcie "bitwy na wyniszczenie" daleko we Francji. Celowo zmierzam do kwestii "bitwy na wyniszczenie", ponieważ jest kolejnym argumentem aby o tej tragedii pamiętać. Mówiąc krótko, mamy tutaj do czynienie z operacją militarną, której zasadniczym celem jest "wykrwawienie" żołnierzy przeciwnika, często nie zważając na straty własne. Tym samym, jeśli kosztem 100 000 żołnierzy, uda się zabić 101 000 żołnierzy przeciwnika, bitwę można uznać za wygraną, czy ludzie mogą sprowadzić swoje myślenie do większego absurdu? Jeśli nasi pradziadkowie lub wujowie polegli pod Verdun, byli niczym więcej niż elementem statystyki na sztabowych dokumentach. Setki tysięcy ludzkich światów, pogrzebano wokół Verdun, setki tysięcy uczuć, setki tysięcy marzeń, setki tysięcy osiągnięć, setki tysięcy "Bożych cudów". W 2016 roku, miałem ten ogromny zaszczyt uczestniczyć w obchodach setnej rocznicy "bitwy pod Verdun", gdzie odwiedziłem kilka spośród setek cmentarzy. Ilość grobów z polskimi nazwiskami odbierało mowę... 
21 lutego 2019 roku, tego dnia wspominam mieszkańców mojej rodzinnego Gminy Gorzyce, którzy polegli w toku "bitwy pod Verdun":