Geneza R.I.R. 272

Korzenie R.I.R. 272 sięgają śląskich miastach Kłodzko, Koźle oraz Opole. Rozkazem z 16 grudnia 1914 roku koszarujące tam zapasowe bataliony piechoty, kolejno numer 28 (I.R. 38), 29 (I.R. 62) i 30 (I.R. 63) przeformowano do dnia 29 grudnia 1914 roku na I, II i III batalion nowego (pruskiego) 272 rezerwowego pułku piechoty. Dodatkowo, formowanej jednostce przydzielono wsparcie karabinów maszynowych w postaci dwóch plutonów, które z kolei w lutym 1915 roku scalono w kompanię karabinów maszynowych. Już 30 grudnia 1914 roku w/w bataliony skoncentrowano na poligonie Świętoszów (niem. Neuhammer), gdzie pozostały do 7 stycznia 1915 roku celem ukończenia procesu formowania pułku, a także doszkalania żołnierzy.

Obiegowa pocztówka prezentująca plac ćwiczeń oraz żołnierskie baraki poligonu Neuhammer. Był to jeden z większych ośrodków tego typu

na terenie Niemiec, jednakże ze względu na kiepskiej jakości infrastrukturę i specyficzny klimat cieszył się wyjątkowo złą sławą

wśród żołnierzy. Brak ciepłej wody, drewniana podłoga i piaszczysty teren, spowodował że przezywano go "Neujammer" ("Nowe Jęki").

W latach 1914-1918 pełnił także rolę obozu jenieckiego, głównie dla jeńców rosyjskich.

R.I.R. 272 przydzielono do 82 rezerwowej brygady piechoty (niem. Reserve Infanterie Brigade No. 82), później przeformowanej (początek 1915 r.) na 82 rezerwową dywizję (niem. Reserve Division - piechoty), która podlegała rozkazom 41 rezerwowego korpusu armijnego (niem. Reserve Armee Korps) generała Hermanna von Francois'a. Pierwszy test przydatności bojowej R.I.R. 272 przeszedł na poligonie Jüterbog pod Berlinem, gdzie został przetransportowany po 7 stycznia 1915 roku. Na miejscu zakwaterowanie rozdzielono następująco:

- I Btl. - Klasztor w Zinna (obok Jüterbog);

- II Btl. - Wieś Zinna i dwór Kappa;

- III Btl. - Jüterbog oraz Grüna;

- Sztab pułku - Gut Kaltenhausen;

- M.G.Z. - Werder.

Pocztówka prezentująca zabudowania klasztoru w Zinna. Z kolekcji Autora.

Podczas pobytu w Jüterbog R.I.R. 272 liczył łącznie 900 żołnierzy (po 300 na batalion) w tym 30 podoficerów, 870 szeregowych oraz 79 oficerów. Jak wspomina pułkowa kronika, byli to zaprawieni w bojach żołnierze, ściągnięci głównie z frontu we Francji.

Awers litograficznej pocztówki z widokiem na poligon Jüterbog. Był to głównie ośrodek treningowy dla artylerzystów. Z kolekcji Autora.

Struktura R.I.R. 272 od zmobilizowania do sierpnia 1916 roku prezentowała się następująco:

Sztab pułku:

Dowódca - Major Ahlers;

Adiutant - Lt. (Leutnant) Heinke;

Führer  der gr. Bagage - Offiz.-Stellvtr. Hofmann

Lekarz pułkowy - dr. Toeplitz (pełniący również funkcję lekarza II Btl.).

I Btl.:

Dowódca batalionu - kapitan (niem. Hauptmann) von Schmiteröw;

Adiutant - podporucznik Büchs;

Lekarz batalionu - dr. Eickhoff;

Asystent lekarza batalionu - Feldunterarzt Blieβ.

II Btl.:

Dowódca batalionu - Major Küster;

Adiutant - Lt. Kasinger;

Lekarz batalionu - dr. Toeplitz (przez krótki czas również dr. Strempel);

Asystent lekarza batalionu - Feldunterarzt Kreuz

1. M.G.Z. - Offiz.-Stellvtr. Plaetschke;
2. M.G.Z. - Oblt. Rother.

III Btl.:

Dowódca batalionu - Major von Gottberg;

Adiutant - Lt. Selle;

Lekarz batalionu - dr. Eisner

Asystent lekarza batalionu - Feldunterarzt Schöneborn

Major Karl Ahlers - dowódca R.I.R. 272 od zmobilizowania do sierpnia 1916 roku.

Major, później Oberstleutnant (podpułkownik) von H. von Grothe.

Komendant R.I.R. 272 od sierpnia 1916 roku do demobilizacji.

Autor jedynej wydanej kroniki pułkowej.

Generalmajor (generał brygady) Karl Friedrich Siegfried Fabarius.

Komendant 82 rezerwowej dywizji z okresu walk R.I.R. 272 na terenie Polski.